اسامى راويان چهارده‌گانه :
در ميان راويان هر يك از اين قرّاء، دو راوى نسبت به بقيه مشهورترند:
۱. راويان عاصم: حَفص (م ۱۸۰ ه)، شعبه (م ۱۹۳ ه)؛
۲. راويان نافع: وَرش (م ۱۹۷ ه)، قالون (م ۲۲۰ ه)؛
۳. راويان حمزه: خَلَف (م ۲۲۹ ه)، خلّاد (م ۲۲۰ ه)؛
۵. راويان كسائى: حفص الدورى (م ۲۴۶ ه)، ابو الحارث (م ۲۴۰ ه)؛
۶. راويان ابو عمرو: حفص الدورى (راوى كسائى)، سوسى (م ۲۶۱ ه)؛
۷. راويان ابن كثير: بَزّى (م ۲۵۰ ه)، قُنبل (م ۲۹۱ ه)؛
۸. راويان ابن عامر: ابن ذكوان (م ۲۴۲ ه)، هشام (م۲۴۵ ه).
عبارت مشهورِ چهارده روايت به همين موضوع اشاره دارد.
[1] موسوی بلده، محسن، تجوید و آواشناسی، صفحه: ۵، دانشگاه قرآن و حدیث، مرکز آموزش الکترونیکی، قم – ایران، 1389 ه.ش.
عوامل ايجاد پديدۀ اختلاف قرائات فوايد اختلاف قرائات تأليف و تدوين قرائات مختلف اسامى قرّاء سبعه