٢ – تعيين هدف
يكى از انگيزه‌هاى سفر، دستيابى به آرامش روحى و روانى و رفع اضطراب و افسردگى و نيز خستگى‌هاى جسمانى است، يكسره كار كردن و تفريح و استراحت نكردن سبب فرسودگى جسم و جان انسان مى‌شود و نشاط كارى را از او مى‌گيرد. رسول اكرم صلى الله عليه و آله در آموزه‌هاى خود به بشريت، اين امر مهم را مورد توجه قرار داده و فرموده‌اند: «سافِروُا تَصِحُّوا. . .» . ١ «سفر كنيد تا تندرست شويد.» در حديثى ديگر نيز فرمود: «إِذا أَعْسَرَ أَحَدُكُمْ فَلْيَخْرُجْ وَ لَايَغُمَّ نَفْسَهُ وَ أَهْلَهُ» . ٢ «هنگامى كه يكى از شما در مضيقه و تنگناى زندگى قرار گرفت، پس بايد [ از محيطى كه در آن قرار دارد ] خارج گردد و خود و خانواده‌اش را غمگين و ناراحت نكند.» امام صادق عليه السلام نيز آنگاه كه اوصاف افراد داراى ايمان كامل را بيان مى‌فرمايد، يكى از ويژگى‌هاى آنان را در يك جا نماندن و در روى زمين جابجا شدن و مسافرت كردن برشمرده و مى‌فرمايد: «الْمُنْتَقِلَةُ دِيارُهُمْ مِنْ أَرْضٍ إِلى أَرْضٍ ٣» . همچنين در اشعار منسوب به امير مؤمنان على عليه السلام، يكى از اهداف سفر، غم‌زدايى از روح و جان آدميان معرفى شده است: تَغَرَّبْ عَنِ الْأَوْطَانِ فِي طَلَبِ الْعُلَى وَ سَافِرْ فَفِي الْأَسْفَارِ خَمْسُ فَوَائِد تَفَرُّجُ هَمٍّ وَ اكْتِسَابُ مَعِيشَةٍ وَ عِلْمٌ وَ آدَابٌ وَ صُحْبَةُ مَاجِدٍ ١
۱ : مستدرک الوسائل -ج۸-ص۱۱۵
۲ : همان
۳ : همان